kanta?hinde!

Alas dose na nang hating gabi at mulat na mulat pa ko (walang kurapan).
Ngayon araw na’to masasabi kong hindi ako naging productive at hindi na bago sa’kin yon.

Bakit? Dahil buhay prinsesa ako?

Ang tanong ay walang konek sa entry.

Intro:

Wala naman talagang kwenta ang ginagawa ko, natawa lang ako sa sarili ko, sa sobrang babaw ko napapatawa ko mag-isa ang sarili ko *galing…clap*

Verse 1:

Hindi ito kanta…wala lang naisip ko lang lagyan ng verse and intro…mamaya chorus naman tapos refrain wag na adlib kasi puro adlib na…

Ay eto pala

Adlib: UMUULAN!!! Iskeyri…natrauma ata ako kay bagyong frank. Hindi ako pinatulog nang bagyong yon…syet! pano ba naman sumisipol ang hangin…kung may tono sana, ok pa…lol…waaaaaaaahhhh kelangan bilisan baka magbrownout…faster! faster!

Verse 2:

Kaya ako natawa dahil may na received akong text, eksaktong alas dose…nagulat ako kasi tahimik tapos sabay tunong ng phone ko *pikachu*…tiningnan ko kung sino, pero hindi ko binasa…may nagtext ulit *pikachu*, tiningnan ko pero hindi ko ulit binasa…naging ugali ko na na hindi muna binabasa ang mga text message lalo na kung quotes lang naman. Binabasa ko na lang yon pag wala ako magawa o pag naalala ko na may nagtext nga pala.

Chorus:

Eto na yung dahilan kung bakit ako natawa, natawa ako kahit nag-iisa…
Yun ay dahil sa mababaw na dahilan, isang biglang tanong sa aking sarili habang sa ganitong oras ay may nagtetext (alas dose ng hating gabi)…

“birthday ko ba?”

Isang malupit na tanong sa sarili ko…

Refrain:

Bigla ko lang natanong yan…siguro kasi kadalasan pag merong magbibirthday alas dose dun nagsusulputan ang mga text greetings.